In de maanden na het drukke trouwseizoen neem ik altijd de tijd om weer eens na te denken over wat ik wil, belangrijk vind en mijn plannen zijn voor het jaar dat gaat komen. Naast veel zakelijke plannen, zijn er ook altijd de persoonlijke. Want na een druk jaar – zeker met twee kinderen – sta ik altijd weer stil bij hoe de tijd voorbij vliegt, iedereen groeit en hoe snel dingen gaan.
Het leven is zo vluchtig en soms zou ik willen dat ik een pauze-knop had om die fijne momenten thuis vast te leggen. Die pauze-knop heb ik niet, maar met mijn fotografie probeer ik het soms toch. Met beelden van de kinderen staan mijn harde schijven dan ook vol. Maar hoe zit het met beeld van elkaar?
Joost aan het werk
Iedere ochtend stapt Joost in zijn service bus – de koeienbus – onderweg naar boeren door heel Nederland. Een wereld totaal verschillend van de mijne. Waar ik me op de mooiste locaties bevind, tussen mensen in prachtige kleding, staat hij in zijn overall vaak letterlijk met zijn klompen in de stront. Het is dat contrast tussen ons waar ik stiekem zo veel van hou.
Ik ken zijn werk uit de verhalen, maar maak het nooit mee. Met het idee ook privé meer te documenteren, stond ik afgelopen februari in een overall met laarzen aan in een grote boerenstal. Het bedrijf waar Joost voor werkt verzorgt stalinrichtingen; van het installeren van melkrobots tot plaatsen van voerinstallaties, alles wat bij een melkveebedrijf komt kijken. Vandaag was de oplevering van een grote carrousel stal waar hij en zijn collega’s de afgelopen maanden hard aan gewerkt hadden.
Zijn werk een gezicht geven
Wat was dit mooi om te doen. Het harde werken van Joost en zijn collega’s om alle puntjes op de ‘i’ te zetten voor de eerste in bedrijf name van de carrousel en daaromheen de spanning van de boer en de zorg voor zijn koeien.
Maar los nog dat ik gewoon een hele gave dag heb gehad en het bijzonder is zoiets van dichtbij mee te maken vond ik het zo speciaal een dag met Joost mee te maken. Zijn werk, waar hij vijf dagen per week voor op pad is, een gezicht te geven. Niet alleen ik zelf heb weer een mooi stukje van hem heb leren kennen, maar ook omdat we thuis nu kunnen laten zien waarom papa iedere ochtend in de koeienbus stapt.
Je eigen gezin documenteren: het is zo waardevol.
