Licht speelde een mooie rol op de prachtige trouwdag van Olga en Bruno afgelopen zaterdag. Het gouden september licht wat zich in volle sterkte liet zien tijdens de shoot en me liet spelen met schaduwen. De spots in de Domtoren die gericht stonden op dit prachtige paar en de lieve mensen die hen zo liefdevol toespraken. De ondergaande zon die hen nog net wist te raken toen ze eind van de middag hun ceremonie uitliepen. Het licht speelde met ons afgelopen zaterdag.
En dat was genieten. En niet alleen omdat ik zo ontzettend dol ben op dat prachtige september licht. Maar vooral door Olga en Bruno. Een liefdevol stel, voor de wet al getrouwd, maar daardoor werd er zaterdag niet minder gevierd. Er was aandacht voor persoonlijke woorden, lieve speeches en een dag precies op hun manier.
Een dag waar alle ruimte was voor de creativiteit van Olga. Van het zelf maken van de jurk, het boeket, alle details en versieringen. Wat een bewondering heb ik ervoor als je de ideeën in je hoofd zo uit je handen kunt laten komen.
Een dag met volop ruimte voor eigenheid. Het samen starten thuis. Niet gescheiden, maar als man en vrouw uitkijkend naar het zien van al hun lieve familie en vrienden werd er aangekleed en de laatste voorbereidingen getroffen.
En toen ik plat op mijn buik boven in het hoogste torenkamertje van de Dom door de kroonluchter naar beneden keek en die twee zag genieten, kon ik niet anders dan concluderen dat ik die dag niet anders had gedaan.
Lieve Olya en Bruno, bedankt voor de geweldige dag van afgelopen zaterdag. Geniet van jullie preview.
