Als het goed is trouw je maar een keer’ Het is zo’n gevleugelde uitspraak die ik vaak hoor op bruiloften. En ondanks dat een ieder die trouwt er vaak met die gedachte in stapt is het niet altijd goed. Soms komt het leven met tegenslagen, onverwachte wendingen en een bak oneerlijkheid. Hoe mooi is het als je de liefde dan toch weer vindt en bovenal erin gelooft! Een wonder werd het genoemd. Hoe deze twee geweldige lieverds op elkaars pad zijn gekomen, elkaar aanvullen, verrijken maar ook vooral zichzelf laten zijn.
En om dat te vieren werd er getrouwd. In de prachtige oude Mannenzaal in het historische hart van Amersfoort werd ‘ja’ tegen elkaar gezegd.
Na de ceremonie lagen er boten van de Waterlijn klaar en werd er gevaren door de stad. De stad waar Wilbert en Erna zo graag samen een borrel doen of een kop koffie op zaterdagochtend.
Na de rondvaart keerde het gezelschap terug naar de Mannenzaal die was omgetoverd tot een Mediteraanse binnenplaats. Een cartoonist en accordeonist maakten het plaatje helemaal af en even waande ik mij heel ver weg van Amersfoort.
Mooie woorden werden gesproken, tranen van geluk, dankbaarheid en liefde kwamen te voor schijn. En dat alles zorgde ervoor dat ik met een goede blos op mijn wangen en een hart gevuld met trots en liefde weer op mijn fietsje stapte om naar huis te gaan.
Lieve Wilbert en Erna, het was me meer dan een eer jullie dag te mogen vastleggen, met heel veel plezier hierbij jullie preview blog.
